Blog

  • KIEDY CIAŁO MÓWI NIE
    Chciałabym zachęcić Was do przeczytania książki „Kiedy ciało mówi nie. Koszty ukrytego stresu” – Gabora Maté, lekarza, psychoterapeuty, badacza traumy.
  • Wyjątkowość Idy
    Idę, z wielu powodów, można uznać za wyjątkową dziewczynkę. Chociaż ma dopiero trzy lata i 2 miesiące to jest bardzo wyrazista i niepowtarzalna w swoich zachowaniach, sposobach reagowania i swoich preferencjach.
  • WRACAMY NA BLOGA !!!
    Minął ponad rok od ostatniego wpisu. Tak przyznaję, to ja Kasia, czyli Babcia Idy, zobowiązałam się, że będę prowadzić tego bloga, przy wsparciu Ewy, czyli mojej córki, a Mamy Idy. No ale wyszło, jak wyszło…
  • A gdyby tak wywiad ze mną?
    Wczoraj, 5 maja, był dzień osób z Cri du chat (CDC) – powiedziała moja Mama. Czyli mój dzień, moje święto?
  • Niedługo Święta Wielkanocne🐰🐥🌿🌿
    Moja Babcia opowiadała mi ostatnio o zajączku, którego poznała w opowieściach swojego Wujka, kiedy była małą dziewczynką.
  • Nie mogę siedzieć cicho
    Wiem, że jestem mała, ale chcę zabrać głos w sprawie dzieci, które cierpią, giną, uciekają ze swoich domów, tylko dlatego, że jeden dorosły zapragnął mieć więcej i być panem świata.
  • 1% na moją rehabilitację
    Hej, hej !!! Mama już pisała na Facebooku, ale Ja, jeszcze raz, dla przypomnienia.
  • DZIEŃ BABCI I DZIEŃ DZIADKA
    Dowiedziałam się, że dzisiaj święto wszystkich babć, a jutro wszystkich dziadków. Fajnie jest mieć Dziadków. Ja mam dobrze, bo mam dwie Babcie i dwóch Dziadków, a nawet jedną Prababcię. Lubię jak Dziadkowie się mną zajmują.
  • Nowy Rok inaczej?
    To w sumie dziwne, że każdy kolejny rok nazywa się nowy i że co roku mamy Nowy Rok. Ja mam urodziny co roku, czy też one nie powinny się nazywać Nowe Urodziny? A może każde kolejne z kimś spotkanie to Nowe Spotkanie.
  • Świątecznie
    Święta Bożego Narodzenia tuż, tuż…Nie za bardzo jeszcze wiem co to są Święta, ale wiem, że będzie choinka, że będzie mały Jezus w żłóbku, że będą prezenty i że pojedziemy do Dziadków. Mama się cieszy, więc i ja się cieszę.
  • Gdy miałam 2 miesiące….
    Wracam do domu z Babcią i Mamą. Byłam u Dziadków, pod lasem, kilka dni, na swoim pierwszym wyjeździe. Dobrze mi się spało w otoczeniu leśnego powietrza. Było dużo śniegu. W domu jest Tata, ale niestety też jakaś obca Pani – neuropsycholog.
  • Dlaczego ten blog?
    Nie wiem, i nikt nie wie, jak będzie u mnie – co osiągnę, a czego mi się nie uda osiągnąć. Chcę razem z moją Rodziną pokazać, że z takim rozpoznaniem można żyć i być szczęśliwym i dawać szczęście innym.
  • Rozpoznanie
    Podejrzenia lekarzy, że mam jakieś problemy genetyczne bardzo zaniepokoiły moich rodziców. Moja Mama płakała i tuliła mnie do siebie. Nie wiedziałyśmy, co nas czeka, ale dobrze, że byłyśmy w szpitalu razem. Mama zaczęła szukać w Internecie i coś znalazła.
  • Witaj na moim blogu!!!
    Dzisiaj skończyłam pierwszy rok życia. I dzisiaj ruszam z moim blogiem. To znaczy, na razie, pisać będzie w moim imieniu moja babcia Kasia z pomocą mojej Mamy i Taty (a może z pomocą kogoś jeszcze?). Mam nadzieję, że za jakiś czas sama będę mogła pisać i dzielić się z Wami swoimi przeżyciami.