A gdyby tak wywiad ze mną?

Wczoraj, 5 maja, był dzień osób z Cri du chat (CDC) – powiedziała moja Mama. Czyli mój dzień, moje święto?

A gdyby tak, ktoś chciał z tej okazji przeprowadzić ze mną wywiad i zapytał, jak to jest żyć z CDC?

Hmm….

Nie znam innego życia, niż takie jakie mam – CDC to kawałek mnie, ważny i trudny, ale to nie cała Ja.

Uczę się z nim żyć, tak jak i moi Bliscy, ale też staram się wychodzić poza tę diagnozę.

Ja Ida – to dużo więcej, to moje radości i smutki, to rzeczy, które lubię i nie lubię, to dźwięki, rośliny, przedmioty, które mnie interesują, to wygłupy z Tatą, z których śmieję się do rozpuku. To bliskość z Mamą, która sprawia mi radość. To moje zainteresowania, potrzeby, moje sukcesy i porażki.

Wymieniać bym mogła dużo…

Ważne, by świat widział we mnie nie tylko CDC, ale Idę – dziewczynkę z duszą i sercem.

I tego życzę wszystkim dzieciom z niepełnosprawnościami.

Kochajcie i akceptujcie nas <3