-
Dlaczego ten blog?
Nie wiem, i nikt nie wie, jak będzie u mnie – co osiągnę, a czego mi się nie uda osiągnąć. Chcę razem z moją Rodziną pokazać, że z takim rozpoznaniem można żyć i być szczęśliwym i dawać szczęście innym.
-
Rozpoznanie
Podejrzenia lekarzy, że mam jakieś problemy genetyczne bardzo zaniepokoiły moich rodziców. Moja Mama płakała i tuliła mnie do siebie. Nie wiedziałyśmy, co nas czeka, ale dobrze, że byłyśmy w szpitalu razem. Mama zaczęła szukać w Internecie i coś znalazła.
-
Witaj na moim blogu!!!
Dzisiaj skończyłam pierwszy rok życia. I dzisiaj ruszam z moim blogiem. To znaczy, na razie, pisać będzie w moim imieniu moja babcia Kasia z pomocą mojej Mamy i Taty (a może z pomocą kogoś jeszcze?). Mam nadzieję, że za jakiś czas sama będę mogła pisać i dzielić się z Wami swoimi przeżyciami.